Ik had het genoegen om op 20 september een prachtig liveconcert van Mercy John en zijn band bij te wonen in concertzaal ‘De Bosuil’ in Weert, net op de dag dat de release van zijn enkel op 10”-vinyl verkrijgbare ep “Cruel Love” was voorzien. Na het anderhalf uur durende concert kon ik even met John Verhoeven (aka ‘Mercy John’) zelf praten en hem vertellen dat ik voor ‘Rootstime’ zeer lovende recensies had geschreven over zijn twee volwaardige albums: debuutplaat “This Ain’t New York” uit 2017 en “Let It Go Easy” van begin dit jaar.

Hij bedankte hiervoor door me een exemplaar van zijn nieuwe ep te overhandigen met het verzoek om ook hierover een evaluatie neer te schrijven voor uw favoriete muziekmagazine op internet, een verzoekje dat hiermee met veel plezier wordt ingewilligd. Want net als zijn studioalbums is de kwaliteit van deze vinylplaat alweer indrukwekkend en van internationale allure. “Cruel Love” wordt gelanceerd als een transparant roze 10 inch-vinylplaat met drie songs aan elke zijde.

Mercy John selecteerde zes liedjes uit zijn twee albums en hij nam ze live op in een akoestische setting met enkel zijn akoestische gitaar en een mondharmonica in de begeleiding. De liedjes die hier op een zeer speciale wijze onder handen worden genomen en daardoor eigenlijk een geheel eigen leven zullen gaan leiden zijn “Endless Summer” en “This Ain’t New York” uit het album “This Ain’t New York” en “Safe Now”, “Trains”, “Bad Start” en “Cruel Love” uit het album “Let It Go Easy”.

Er is op dit album dus geen enkel spoor te bekennen van zijn geweldige begeleidingsband en dat is helemaal niet erg, alhoewel Kirsten Boersma op piano- en orgeltoetsen, Rolf Verbaant op elektrische gitaar en pedal steel, Tom Zwaans op basgitaar en Bram Hakkens op drums en percussie tijdens het bijgewoonde concert voor een geweldige begeleiding van Mercy John hebben gezorgd.

Tijdens ons korte gesprekje vroeg ik hem of hij mijn vergelijking van hem met Ryan Adams in de twee eerdere recensies wel zag zitten. Zijn antwoord was duidelijk: “ik ben zelf een hele grote fan van Ryan Adams en beschouw die vergelijking dus als een eer”. Dat maakt het voor mij dus weer gemakkelijk om hier te besluiten met dezelfde woorden waarmee ik mijn verhaal bij de recensie van “Let It Go Easy” begon: Mercy John is niemand minder dan Ryan Adams, althans die van de Lage Landen.

(valsam)